gülmece
Secdeye Kapanırsa
Bir gün Hoca, yol üstü bir hana inmiş. Han, nuh nebiden kalma bir yer. Her tarafı delik deşik. Adeta çökmeye ramak kalmış. Hoca’nın yüreğine bir korkudur düşmüş; ama ne desin! Nihayet, bir söz arasında:
- Yahu, bu senin tavan da ne kadar gıcırdıyor, beşik mübarek, diyecek olmuş; ama hancı baba hiç oralı olmamış. Sözü şakaya boğarak:
- Ağzını hayra aç Hoca. Bu gıcırtı, beşik gıcırtısı değil. Tavan tahtaları, Hakk’a tespih çekiyor, demiş. Hoca'nın közü küllenir mi! Gözlerini hancının gözüne dikerek:
- Peki ama, demiş, ya bu tavan böyle tespih çeke çeke aşka gelip de secdeye kapanırsa, bizim halimiz nice olacak?